Op Reis met de Mammoet

Ineens was hij daar: de grote Wolharige Mammoet. Een krachtige energie die lang geleden zelf op Aarde rond liep, en nu nog steeds in Energetische Verbinding als Gids Aan-Wezig is.
Bijzonder om hem te mogen ontmoeten. Ik voelde het diepe geluid wat hij maakt door mijn hele systeem gaan. Hij stuurt zo beelden en ervaringen door. En neemt me mee op reis.
Samen lopen we door een ijs-landschap van lang vervlogen tijden. Steeds verder treug in de Tijd. Waar de Aarde verstilt was in kou en ijs. En toch ook volop in beweging. We komen samen bij een grote ijs-muur met een opening er in en daar lopen we in. Het lijkt een soort vallei die, hoe verder we komen, steeds smaller wordt. En donkerder. Aan het eind lijkt het even alsof we niet verder kunnen, maar ineens komen we in een hele grote lichte ruimte. Al weet ik niet of het echt een ruimte is, want ik kan geen muren of plafond zien….

De Mammoet neemt me mee naar wat Voelt als het Begin van Aarde.
Ik zie een Rode Bol, pulserend in de Ruimte. De Kern van de Nieuwe Aarde van NU, van ÏKTA, was dus in het Begin ook al aanwezig. En wij noemen haar vaak : “de Blauwe Planeet”.
Maar in de Kern is ze dus Rood.
Langzaam rollend door de Ruimte groeit de Bol steeds groter.
Tot ze de vorm en grote krijgt zoals we haar nu kennen.
We reizen door de Tijd heen, langs “Gedoe en Onrust”, waarbij ik niet heel helder te zien krijg wat er precies speelt. Hoeft ook niet, deze fase komt een aantal keer langs in het leven van Aarde tot nu toe. Maar steeds als de Onrust en Chaos te groot lijkt te worden, is daar Hulp. Vanuit het Licht.
En ook nu Voel ik een grote Lichtbrigade die Hulp komt brengen.
Hulp en Rust. Want zodra Zij er zijn ontstaat er Kalmte, Licht en Rust, die als een Rimpeling over en door Aarde gaat. En waarin alles meegenomen wordt wat op dat moment aanwezig is.

Vanaf daar wordt de reis wat “onscherp” in mijn geheugen. Ik weet nog dat er dinosaurussen waren onderweg, en nog veel meer. Maar ik kan het niet meer terug halen.
Waarschijnlijk was dat ook niet zo belangrijk, maar gaat het om het stuk wat ik hierboven beschreven heb.
Mammoet laat zien dat we nooit alleen zijn.
Tijdens grote Onrust en Gedoe op Aarde, is er Hulp. Vanuit Licht.
In vele vormen. Soms subtiel, maar ook bijzonder Krachtig!

De Reis voelt nog niet af. Ik kan de Mammoet nog steeds om mij heen Voelen. Dus ik vermoed dat er de komende tijd nog meer uitgewisseld mag worden tussen ons.
En ik kijk er naar uit.
Mammoet is een Warmte Reisgenoot die Diepe Oerkennis met zich meedraagt.
Vanuit Aarde. Ik ben Dankbaar dat ik mee mocht reizen.